Wij trekken vandaag eens de stoute schoenen aan en een heel dik harnas. Een vriend van ons uit de foodwereld is een fantastische bakker en tevens de bedenker van het briljante woord “plofkippenbrood”. En aangezien wij in de koffie beland zijn, hebben wij de term verbasterd naar plofkippenkoffie. Maar waar het om gaat is dat wij in Nederland liever goedkoop hebben dan kwaliteit.

Uiteraard zijn wij de eerste die toegeven dat €20,- voor een kilo koffie veel geld is. Vooral als je dat vergelijkt met een kilo huismerk “plofkippenkoffie” uit de supermarkt die je voor €8,50 kan kopen. Gek genoeg maakt dat het nog niet duur. Duur is als je geen waarde krijgt voor je geld. En iedere koffie is anders. Er zijn namelijk grote kwaliteitsverschillen!

Die koffie van €20,- is rechtstreeks ingekocht bij goedbetaalde, vaak kleinschalige boeren, geplukt en behandeld met veel liefde. Daarna door de brander in kleine hoeveelheden met veel zorg gebrand. Dus dat is nog wel te rechtvaardigen. Maar waarom krijgen niet alle boeren een goede prijs? Omdat wij #plofkippenkoffie willen. Veel koffie voor weinig geld. Dan is ie het lekkerst. Onzin vinden wij.

Om dit principe tegen te gaan zijn er keurmerken ontwikkeld. Maar wat als die keurmerken niet meer de idealistische doelen hebben? Een aantal jaren geleden kwamen wij erachter dat de “fairtrade” prijs per kilo koffie onder de wereldmarktprijs lag. Maar de boer kreeg geen cent extra. Best gek toch? Daarom koos 70% van de boeren om de koffie niet fairtrade te verkopen op de wereldmarkt en was er een tekort aan fairtrade-koffie. De prijs werd niet verhoogd, maar de regels aangepast. “Als 51% van de inhoud fairtrade is, mag je 100% fairtrade noemen.” Dat is niet eerlijk!

Wij vinden het namelijk niet eerlijk als 49% niet aan de regels voldoet. Geplukt door kinderen van 12 a 13 jaar oud bijvoorbeeld. Maar is dit echt zo erg? In de zomervakantie zie je op veel koffieplantages kinderen rondlopen. En onder die kinderen zijn er altijd een paar die een zakcentje extra bij willen verdienen. Dat zeiden die kinderen zelf tenminste. Je kan je vast wel voorstellen dat je in je jeugd ook wel eens een klusje voor wat extra geld hebt gedaan. Zelfde principe en puur omdat je het leuk vond om te doen.

Fairtrade is eerlijke handel en dat is als iedereen blij is met het behaalde rendement. De boer, de brander, de koffiezaak en de genieter, jij dus. En daarom is het zo belangrijk om naar de kwaliteit te kijken. Wat krijg ik? En vooral wat wil ik? Zijn wij als gebruiker bereid meer te betalen voor goede koffie? Zal de koffiezaak dan betere koffie willen inkopen? Gaan de branders dan meer koffie afnemen voor een goede prijs? Dus als we geen plofkippenkoffie meer kopen en leren te genieten van eerlijke en heerlijke koffie, wordt het leven van de koffieboer dan beter? Of voelen wij ons beter? Zeg het maar.